Hart van Holland was 19 april jl. afgeladen vol met jonge melkvee- en kalverhouders. Netwerken en kennis ophalen stonden centraal. Bijna 500 jongeren namen actief deel aan de workshops, deden mee in de paneldiscussie en pakten de microfoon bij de zaalgesprekken. In deze onzekere tijden kregen ze inspiratie voor de toekomst. Enthousiast liepen ze aan het einde van de dag de deur uit met een voerschep die symbolisch de verbinding weergeeft tussen de kalver- en melkveehouderij.
Bij binnenkomst is het al een drukte van belang. Jongeren melden zich aan en ondertussen wordt er al genetwerkt. Na een kop koffie openen kennismakelaars Lilian van Uhm (melkveehouderij) en Henriëtte Rozendaal (kalverhouderij) de dag. Na de film ‘De weg van het kalf’ verplaatst iedereen zich naar de vijf workshops. Tips & tricks voor behendig veetransport in ‘Respectvol omgaan met dieren’. Hoe draagt een ‘Kalfvolgsysteem’ bij aan aan het verbeteren van de kwaliteit van jonge kalveren. Wat zijn de positieve leringen uit ‘De 28-dagen-regeling’ in Duitsland. Inzicht in de nieuwste onderzoeksresultaten en hoe je daar in de praktijk mee aan de slag kunt in ‘Weerstand, stress en voeding; de overgang van het kalf’. En tips om begrip en verbinding te zoeken door storytelling in te zetten in ‘Vertel je verhaal’. Allemaal actuele onderwerpen waar de deelnemers graag meer over willen weten.
Na de lunch weet Dick Veerman van Foodlog de jongeren te prikkelen met opmerkingen als: ‘Stop met sloopmelk’ is een enorme kans en als er ergens ruimte is voor koeien dan is het in Nederland grasland. Met chat GPT bouwt hij Nederland als ‘Singapore aan de Noordzee’. Om vervolgens de zaal het woord te geven. Rode en groene kaarten geven aan of ze zelf visie hebben voor de toekomst of dat de overheid het perspectief moet bieden. Jongeren zijn niet bang de microfoon te pakken en mee te doen in de discussie. Dick sluit zijn verhaal af met de woorden: “Het is duidelijk, er is perspectief, dat zit in deze zaal”.
Maarten van der Weijden krijgt de zaal stil met zijn indrukwekkende verhaal. Zijn vader leerde hem de harde les dat hij zelf verantwoordelijk is voor wat hem overkomt in het leven. Toen werd hij ziek, hoe kon hij daar iets aan doen. “Het feit dat ik er niet zelf verantwoordelijk voor was, dat het niet mijn schuld was, maakt het een soort van draaglijk. Het jezelf gevangen houden in schuldgevoel dat jij verantwoordelijk bent voor de situatie waarin je zit maakt het krampachtig en minder draaglijk.” Later, bij het winnen van de Olympische Spelen en bij het zwemmen van de Elfstedentocht besteedt hij alleen aandacht en energie aan die dingen waar hij invloed op heeft. Dan zorg je dat je geen energie stopt in frustraties, dat wat je niet in de hand hebt kun je niet aanpassen. “Wat wens ik jullie toe in die toekomst die zo onzeker is? Dat met al dat harde werken dat nodig is om te blijven staan het ook gewoon een beetje leuk is. Duw de frustratie zo ver mogelijk van je weg. Focus op wat kan ik. Wat kan ik er dan wel aan doen en zoek elkaar op om het samen te doen. En vergeet niet: als het de eerste keer niet lukt mag je het rustig nog een keer proberen.”
Beter hadden wij de dag niet kunnen afsluiten! Presteren doe je niet alleen.